به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بیست و نهم شهریور پنجاه و هشت که انجمن های اسلامی دانشجویان به دیدار امام امت شتافتند، پیرخمین فرمان به تحکیم وحدت داد تا این بذر هویت جنبش دانشجویی پا به پا انقلاب اسلامی جلو بیاید و همراه تلخ و شیرین و فراز ونشیب نظام اسلامی و زیر سایه امامین انقلاب جوانه بزند و رشد کند.
امام خطاب به اعضای دفتر تحکیم وحدت فرمودند: اوّل وظیفه این است که این اشخاصى که انجمن اسلامى را تشکیل می دهند خودشان راهشان همان راه اسلام باشد، عملشان عمل اسلامى باشد، اخلاقشان اخلاق اسلامى باشد، خودشان را ساخته باشند و بسازند. خیلى از کسانى که در این انجمن ها وارد هستند هوشیار باشند که دیگران نفوذ نکنند و آنها متحرک به حرکت دیگران نباشند. این کارى که شما می کنید هم یک شعب هاى از همان کار است، کار انبیاست که مىخواهید که انسان درست کنید؛ مىخواهید دانشگاهتان افرادى که انسان باشند بیرون بدهد. همینى که دیگران می خواهند نگذارند.
دانشجویان تحکیم وحدتی پیشاپیش امت، خط مبارزه با امپریالیسم را شکست. انقلاب دوم را با فتح لانه جاسوسی رقم زد و پرچم شیطان قرن به زیر پایش خاکمال کرد. در مقابل مجاهدین منافق ایستاد تا اولین دبیرش، مهدی رجب بیگی، شهید ترور لقب گیرد. ارابه جنگ هشت ساله که به راه افتاد وتمامیت ارضی مان به خطر افتاد، ساختمان دفتر شد معراج دانشجویان برای پر کشیدن به سوی خط مقدم دفاعی سراسر مقدس تا تحکیم شهیدپرور شود و وزواعی ها و علم الهدی ها تقدیم انقلاب کند.
با نقش آفرینی جدی در انقلاب فرهنگی دانشگاه را از خطر نفوذ عناصر غرب زده و شرق زده نجات داد. با شکل دادن جهاد ارزشمند سازندگی، تلاش کرد بسازد هر آنچه دیکتاتورهای نوکر غرب نساخته بودند. این جریان اصیل جلوتر که آمد خفقان مدعیان توسعه اقتصادی را شکست تا فضا برای توسعه سیاسی باز شود. ظهور وبروز و اثرگذاری فیزیکی و گفتمانی دفتر تحکیم در دانشگاه ها باعث شد تا جریان تمامیت خواه لیبرال بفکر استحاله این درخت تنومند بیفتد. همبستگی زر و زور و تزویر در برهه ای کارساز افتاد و تحکیم وحدت استحاله شد تا پیاده نظام مزورانی قدرت طلب شود، تا در 78 فاجعه کوی دانشگاه تهران به نام تحکیم و به کام ضد انقلاب رقم بخورد و در نهایت انشعاب درون انشعاب پدید آید.
سرانجام با غیرت انقلابی دانشجویان خط امامی در دهه هشتاد و با غیرقانونی شدن فعالیت طیف تندرو و وابسته، قطار تحکیم وحدت به ریل اصلیش باز گشت تا این برند جنبش دانشجویی و این یادگار امام روح الله به دامان امام سید علی عزیز بازگردد. رهبری که از همان ابتدا جزو نگارندگان مرامنامه تحکیم بود و در مورد تحکیم می فرماید: آنچه در سالیان نخستین انقلاب در زیر این نام تحقق یافت، یکسره تأثیرگذار و در مواقعی تعیین کننده بود. این نام، فهرستی از ارزش های حقیقی انقلاب را در برابر چشم نگاه میدارد: پایبندی جوانانه و پرشور به مبانی نظری و عملی انقلاب، تشکیل صفوف مقدم در عملیاتی کردن آرزوهای امام بزرگوار درباره ی دانشجویان، تاباندن نور امید به افق هایی که بیگانگان برای تیره جلوه دادن آن میکوشیدند، افتخار و اعتزاز به مسلمانی و انقلابی بودن خویش و بالاخره سهیم شدن در تشکیل فهرست طولانی شهیدان انقلاب و جنگ تحمیلی. آنروز و امروز انگیزه های شناخته و ناشناخته ای همواره خواسته اند این عنصر فعال و مفید را از انقلاب و نظام اسلامی جدا کنند. انجمن های اسلامی دانشگاه ها در نخستین سال های پس از پیروزی انقلاب از جمله‌ی موفق‌ترین و نویدبخش‌ترین پدیده‌های نظام اسلامی بودند؛ کارهای بزرگی هم انجام دادند. برخی از سر بدخواهی سعی دارند انجمن‌های اسلامی دانشجویی را دچار نگاه بدبینانه و مأیوسانه یا رویگردانی از آرمان‌های والای اسلامی یا گرفتار وسوسه‌های سیاسی و اخلاقی و دنباله‌رو جریان‌های وابسته به امریکا و غرب نمایند. این به طور کامل عکس آن چیزی است که فلسفه و قاعده‌ی منطقی انجمن‌های اسلامی را تشکیل می‌داده است.
اما مگر آنان که دانشجو را ابزار قدرت طلبی می خواهند و جنبش دانشجویی را پیاده نظام خود می نامند، دست از دخالت بر می داشتند؟ با روی کار آمدن دولت امنیتی تکنوکرات در ۹۲، گروه های وابسته با خیال خام استحاله ای دیگر، تلاش کردند نفس تحکیم را بند آوردند. غافل از این که وارثان دبیر شهید مهدی رجب بیگی، به مدد صفا و پاک نهادی و کم علاقگی خود به دنیا، میدان را با همه ایمان و مجاهدت خود پر کردند. با حضور انقلابی، فعالیت انقلابی، پارسایی انقلابی، طهارت و معصومیت انقلابی، آگاهی و هوشیاری انقلابی، وحدت و یکپارچگی حقیقی، بی‌اعتنایی به انگیزه‌های گروهی و خطی ایستادند، مظلومانه مقاومت کردند و جریان تزویر عقب نشست تا این سرآغازی باشد بر دهه احیا و نوسازی گفتمانی و تشکیلاتی تحکیم که به ندای امام وقتش برای بسط اندیشه مردم سالاری دینی لبیک بگوید. خط امام ناتمام مانده بود و جمهوریت باید تکمیل می شد تا نظارت همگانی بر مسئولان مردمی تحقق یابد. با نوسازی مشارکت، شکست انحصار آگاهی و تحول در مسئولیت، جمهوریتی پویا و کارآمد رقم بخورد.
چهل و دو سال امامین انقلاب این فرزند را پرورانده اند و اجازه داده اند با هویت آزاده اش رشد کند و روی ریل انقلاب جلو بیاید تا امروز بتواند به یک بلوغ نسبی برسد. دفتر تحکیم وحدت امروز مفتخر به پاسداری از مشارکت است و در سایه ولایت فقیه، در خط امام پیش خواهد رفت.
در آخر مطلب را با کلامی از دبیر شهیدمان به اتمام می رسانم: بر رنج همیشه عمرمان و بر مظلومیت سرتاسر زندگیمان و بر شهادت هر عصرمان میتوانی گواهی داد؟ بر خروش همیشه امت مان و بر فریاد دیوارشکن اندیشه مان میتوانی شهادت داد؟ بر دستهای افتاده از پیکرمان، بر تن خونین مان، بر پای خودمان و بر شکنجه زندان مان میتوان گواهی داد؟ و سرگذشت روزگار پر رنج دیرین مان را که بر پشت تاریخ آوار گشته است میتوانی شنید؟
گزارش از طه نظری پور عضو اسبق شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت
